Zabytki Wojsławic

Wśród zabytków Wojsławic znajdują się m.in. zespół kościelny: kościół parafialny św. Michała Archanioła, cerkiew z połowyXVIII w., cmentarz żydowski, dom rabina, murowane kapliczki stojące u wylotu ulic, bożnica z końca XIX wieku, czworaki wzniesione po roku 1830 i zamczysko.

 

Zespół kościelny: kościół parafialny św. Michała Archanioła (1595 – 1608), wraz z wyposażeniem w zabytki ruchome, dzwonnica z II poł. XVIII w., plebania z połowy XIX w. oraz zabytkowy drzewostan w granicach cmentarza kościelnego (nr rejestru zabytków A/320).

 

Nowa Synagoga – 1903 (niektóre źródła podają 1890-1894).

 

Cmentarz żydowski.


Dom rabina.


Murowane kapliczki stojące u wylotu ulic (wybudowane w 1762 roku przez Mariannę Potocką: św. Barbary, św. Michała, św. Elżbiety, św.Jana Nepomucena, św. Floriana).

 

Układ urbanistyczny wsi (nr rej. zabytków A/590).

 

Bożnica z końca XIX wieku, przerobiona na magazyn w 1950 roku. Piętrowy budynek murowany z cegły. Na piętrze jest babiniec w formie chóru. Zachowało się pozorne sklepienie drewniane z gzymsami i koronkowymi fryzami oraz z rozetą na środku.

 

Cerkiew greckokatolicka z 1771 roku, pw. Kazańskiej Ikony Matki Bożej, ufundowana przez Mariannę z Daniłowiczow, Murowana z cegły, otynkowana, barokowa, jednonawowa z wielobocznie zamkniętym prezbiterium. Posiada kruchtę i zakrystię. Drewniany chór wsparty jest na dwóch murowanych filarach. Ściany zewnętrzne cerkwi rozczłonkowane pilastrami toskańskimi podpierającymi profilowany gzyms. Dach kryty blachą z wieżyczką, przykryty cebulastym hełmem. Dzwonnica cerkiewna wzniesiona została na krótko przed I wojną światową (nr rejestru zabytków A/478 31 stycznia 1970).

 

Pierwsza wzmianki o cerkwi w tym miejscu są w akcie lokacyjnym Wojsławic (ok. 1440)  - jako cerkiew Ilijska (pod wezwaniem św. Eliasza). Pod takim wezwaniem cerkiew w Wojsławicach funkcjonowała do lat 40. XX w. W latach 90. XX w. zaczęto używać wezwania Kazańskiej Ikony Matki Bożej, które wcześniej odnosiło się do drewnianej kaplicy przy ul. Grabowieckiej, rozebranej w 1938.

 

Ta prawosławna cerkiew filialna n ależy do parafii Zaśnięcia Najświętszej Maryi Panny w Hrubieszowie, w dekanacie Zamość diecezji lubelsko-chełmskiej Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego.

 

Szkoła żydowska – parterowa, murowana, z cegły, wzniesiona po 1780 roku, jako synagoga, od końca XIX wieku, po oddaniu do użytku nowej synagogi, pełniła funkcję domu modlitwy i szkoły. W 1940 przebudowana na młyn. W 1945 roku przeznaczona na magazyn. W roku 1981 rozebrana.

 

Dawna szkoła elementarna (ul. Krasnystawska 17), wzniesiona w latach czterdziestych XIX wieku. Murowany, parterowy budynek ze stromym dachem krytym blachą.

 

Budynek urzędu gminy – podworski z połowy XIX wieku, parterowy, murowany, od frontu ma ganki kolumnowe oraz dach dwuspadowy kryty blachą (urząd gminy obecnie przeniósł się do nowego budynku).

 

Czworaki podworskie (ul. Uchańska nr 6, 8 i 10), wzniesione po roku 1830 drewniane, otynkowane, parterowe, z dachem dwuspadowym, kiedyś kryte gontem.

 

Pomnik Kościuszki u wylotu ulicy Uchańskiej – kamienny obelisk wzniesiony w 1905 roku na cześć cara Aleksandra II. W 1918 roku na jego cokole ustawiona została kuta w kamieniu postać Tadeusza Kościuszki.

 

Zamczysko (nr rej. zabytków A/219) – na południowy wschód od rynku, ok. 500 m za dawnym stawem położone jest wzniesienie nazywane zamczysko. Ma wysokość ok. 15 m w stosunku do sąsiadujących łąk. Od południa graniczy z głębokim wąwozem od Mamczej Góry. Od wschodu są łąki gdzie łagodnym zboczem łączy się z przyległymi ogrodami. Na pagórku znajdują się ruiny zarośnięte krzewami i zasypane ziemią. Odsłonięty jest jedynie fragment muru fundamentowego z cegły gotyckiej oraz widoczne są resztki wałów. Jest tutaj również zasypane gruzem wejście do piwnic. W 1794 roku istniał tu park i zespół pałacowy Poletyłłów z końca XVIII wieku utrzymany w stylu klasycystycznym. Park zniszczono w okresie międzywojennym a pałac zdewastowano w 1958 roku i zbudowano budynek szkoły. Na przeciwko szkoły istnieją jeszcze resztki zabudowań folwarcznych. Obecnie wzgórze jest użytkowane jako sad. Wiosną roku 2006 Stowarzyszenie Panorama Kultur ustawiło na powierzchni wzgórza makietę wczesnośredniowiecznego grodu obronnego, która posłużyła jako scenografia pokazów walk i obyczajów wczesnośredniowiecznych w czasie Dni Jakuba Wędrowycza.

 
Joomla templates by a4joomla