Więziennictwo

              

W języku łacińskim "alimentum" oznacza żywność. Dzisiaj poprzez alimenty rozumie się środki na utrzymanie dzieci, które są potrzebne do zapewnienia wyżywienia, ale także na odzież, mieszkanie, leczenie itp. W praktyce, gdy mówi się o alimentach ma się na myśli konkretną, ustaloną kwotę pieniężną.

Najczęstszą formą alimentów są środki pieniężne wypłacane przez jednego z rodziców na rzecz swojego dziecka. Rodzice ci są najczęściej rozwiedzeni albo po prostu mają wspólne dziecko i nic poza tym ich nie łączy. Jedno z rodziców je wychowuje a drugie w ramach wsparcia finansowego dziecka wypłaca mu alimenty. W takim przypadku, aby skorzystały na tym obie strony warto jest zasięgnąć opinii specjalisty, radcy prawnego, adwokata. Dobrą alternatywą jest też doradztwo prawne.

Obowiązek wypłacania alimentów wynika z obowiązku rodziców wobec dzieci, który powstaje w chwili urodzenia się dziecka i wygasa, gdy dziecko się usamodzielni. Alimenty polegają na zapewnieniu odpowiedniego bytu osobom do tego uprawnionym. Podstawą obowiązku alimentacyjnego jest fakt, że jeden z rodziców nie ma możliwości samodzielnego, finansowego utrzymania się dziecka. Ne tej podstawie Sąd ustala świadczenia alimentacyjne, których wysokość zależy od kilku czynników. Co ważne: decyzja uzależniona jest od wysokości potrzeb osoby uprawnionej do otrzymywania alimentów. Wysokość przyznania alimentów regulują dwa paragrafy: Art. 135. Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:
art. 135. § 1.zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.
§ 2. Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie albo wobec osoby niepełnosprawnej może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego.

Przyznanie alimentów i ich wysokość zależy od indywidualnych, potwierdzonych potrzeb osoby do niej uprawnionych oraz od wysokości zarobków osoby zobowiązanej do alimentów. Chodzi tu nie tylko o rzeczywisty dochód ale także o faktyczne możliwości , które taka osoba może uzyskać. , jeśli tylko w pełni wykorzysta swoje kwalifikacje.

Autorem artykułu jest Magdalena Hojnor

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl